Il diever dil perfect e digl imperfect

Il perfect vegn duvraus ...

• per eveniments, acziuns e fatgs ch'ein schabegiai ina suletta gada el vargau e ch'ein fini el vargau.

Andri ha dau in gibel da legria, cura ch'el ha viu siu velo niev avon casa.

Tuttenina ha il tgaun giappau ed ils umens ein curri neutier.

In di ha il pign spért aviert igl esch ed ei sgulaus ora el liber.

Igl imperfect vegn duvraus ...

• per exprimer situaziuns e fatgs ch'ein aunc buca fini el vargau.

Ei era ina biala sera da stad. Il sulegl mava plaunet da rendiu.

• per descriver disas e repetiziuns el vargau.

Ella mava mintga sonda sera en sortida.

• per descriver 'culissas e scenarias' el vargau.

Il sulegl cuchegiava bufatg dalla finiastra viaden ed ei era cauld ella stanza.

El casti viveva dapi decennis in pign spért. 

En in raquent stattan igl imperfect ed il perfect en relaziun in cun l'auter (interacziun denter omisduas fuormas dils temps). Ins sa cumparegliar lur diever cun quei che schabegia sin ina 'tribuna'. Il perfect descriva las acziuns concretas ed igl imperfect la culissa. 

Il scolar ei fugius, cura ch'el ha viu ch'il polizist spitgava sin el.

Ladina fageva in cupid, cura ch'ei ha tuttenina scalinau agl esch-casa.